Viola odorata – plava ljubičica i Viola alba – bela ljubičica.
Za Malu školu medonosne flore ovog puta vam predstavljam jednu rastom malu medonosnu biljku Violu odoratu. Ko god je u martu i prvih dana aprila ove godine izašao u prirodu, mogao je u svetlim listopadnim šumama, šikarama, kraj potoka, na livadama i u parkovima, da vidi mnoštvo ljubičastih cvetova ove medonosne vrste. Često zajedno s njom se pojavljuju i beli cvetovi njenog srodnika – Bele ljubičice, Viola alba. Viola odorata,- plava ljubičica, visoka je 10 do 15cm, sa srcolikim listovima, prijatnog mirisa i sa cvetovima ljubičaste boje. Pčelama daje manje količine nektara i polena. U Srbiji je dosta rasprostranjena. Josip Pančić ju je opisao još1 874. godine u “Flori Kneževine Srbije”. Kada u prirodi malo toga ima od medonosne flore, koja je cvetala, ona je pčelama dragocena. Cveta od marta do maja. Viola alba, bela ljubičica, je vrlo slična prethodno opisanoj vrsti ljubičice. Raste u brdsko planinskom regionu. U Srbiji je prisutna kao podvrsta Viola alba subsp. scotophylla. Cveta od marta do aprila. Takođe medonosna.
Dipl. inž. šum. Vladimir Ignjatović
